تفال به حافظ امروز دوشنبه 24 بهمن 1401 - ذهن خاکستری

آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست

چشم میگون لب خندان دل خرم با اوست

گر چه شیرین دهنان پادشهانند،

ولی او سلیمان زمان است که خاتم با اوست

روی خوب است و کمال هنر و دامن پاک

لاجرم همت پاکان دو عالم با اوست

خال مشکین که بدان عارض گندمگون است

سر آن دانه که شد رهزن آدم با اوست

دلبرم عزم سفر کرد خدا را یاران

چه کنم با دل مجروح که مرهم با اوست

با که این نکته توان گفت که آن سنگین دل

کشت ما را و دم عیسی مریم با اوست

حافظ از معتقدان است گرامی دارش

زان که بخشایش بس روح مکرم با اوست

توضیح لغت: سیه چرده: سبزه چهره؛ روح مکرم: روح و جان گرامی

تفسیر عرفانی:

دل سالکان کوی یار از دوری او ریش و زخمی است و فقط با او بودن و وصال او مرهمی است بر جان خسته آن ها که در این چرخ گردون به انواع بلا گرفتارند.

تعبیر غزل:

شخصی دل به تو بسته و انتظارت را می کشد. او را دریاب، ولی از این ارادت او سواستفاده نکن. زندگی همیشه باید با حسن نیت همراه باشد.