عدالت در ورزش رعایت گردد، توجه و حمایتی از واترپلو نمی گردد - ذهن خاکستری

وحید رضایی مربی تیم ملی واترپلو در تبادل نظر با خبرنگاران درباره فرایند آماده سازی تیم ملی در طی چند سال گذشته با توجه به شرایط کرونایی کشور گفت: از اسفند سال 98 تمرینات به طورکلی در استخرها تعطیل شد و از شهریورماه سال 99 به صورت محدود و در استخرهای روباز توانسته ایم تمرینات را پیگیری کنیم. حدود یک سال هم نتوانستیم چیریچ را در تمرینات داشته باشیم و سرمربی تیم ملی از بهمن 99 به تمرینات ملحق شد. تمرینات را در استخر 9 دی با رعایت پروتکل های بهداشتی انجام دادیم اما بازهم در طی تمرینات 2-3 نفر از ملی پوشان به کرونا مبتلا شدند و تمرینات در شرایط سختی برگزار گردید. شرایط حضور در المپیک هم دست خوش بیماری کرونا نهاده شد.

مربی تیم ملی واترپلو در ادامه درباره اردوی ترکیه هم گفت: اردوی یک هفته ای را در ترکیه تدارک دیده ایم که این اردو از روز چهارشنبه شروع می گردد. با یک تیم باشگاهی از ترکیه ملاقاتهای محبت آمیز و تمرینات مشترک را پیگیری خواهیم کرد، قرار است یک تیم از روسیه هم ملحق گردد اما این تحت تاثیر کرونا قرار گرفته است و هنوز حضور این تیم تعیین نیست. تیم باشگاهی ترکیه هم خود را برای حضور در مسابقات قهرمانی اروپا آماده می نماید. یک هفته در ترکیه حضور خواهیم داشت و در این مدت تمرینات مشترک و بازی تدارکاتی را انجام خواهیم داد.

رضایی درباره اهداف تیم ملی واترپلو گفت: هدف اصلی تیم ملی، بازی های آسیایی می باشد، پیش از بازی های آسیایی هم مسابقات قهرمانی دنیا را در پیش داریم. هدف ورزش قهرمانی رسیدن به یک صندلی، حفظ آن و پیشرفت و ارتقا می باشد. در رشته واترپلو هم هدف اصلی طلای المپیک است که فاصله زیادی با این هدف داریم اما کوشش می کنیم صندلیی را که در آسیا به دست آورده ایم در وهله نخست حفظ کنیم و یک پله رشد هم نسبت به آن داشته باشیم. با توجه به مدال برنز تیم ملی در دوره گذشته بازی ها کوشش خواهیم کرد ابتدا صندلی خود را حفظ و سپس به فینال بازی ها راه یابیم.

وی تاکید نمود: اگر بخواهیم یک پله صعود نسبت به نتیجه گذشته داشته باشیم باید کوشش های بیشتری نسبت به گذشته انجام دهیم و این سرمایه گذاری مضاعفی را می طلبد. فدراسیون عزم خود را جزم نموده است اما برای رسیدن به این هدف، سیستم همه جانبه ورزش کشور را می طلبد، بازی های المپیک تمام شده است و دیگر بهانه ای وجود ندارد امیدوارم نگاه عادلانه ای بین سایر رشته های ورزشی برقرار گردد. رئیس فدراسیون ملاقاتهای تدارکاتی را در راستا پیش بینی نموده است اما هنوز به صورت مکتوب درنیامده است و این به شرایط تیم های سایر کشورها با توجه به شرایط کرونایی بستگی دارد.

رضایی در پاسخ به این سوال که پس از کسب مدال برنز در بازی های آسیایی بعد از چهل و چهار سال آیا در این مدت تغییراتی در واترپلوی کشور اجرا شده است یا خیر؟ گفت: ملی پوشان فقط جوایز مالی خود را دریافت نموده اند و یک جایزه معنوی که معافیت از سربازی بود. شاید اگر یک دهه گذشته این اتفاق رخ می داد شرایط بهتری از نظر جذب اسپانسرها و حامیان مالی برای واترپلو رخ می داد تا باشگاه های بیشتری جذب شوند و لیگ قدرتمندی داشته باشیم و بازیکنان بتوانند درآمدهای مالی خوبی به وسیله لیگ داشته باشند اما این اتفاق رخ نداد.

وی گفت: شاید یک علت آن مربوط به مجموعه مالی کشور می گردد. پس از مدال بازی های آسیایی هنوز کرونا شیوع پیدا ننموده بود و دو سال پس از آن این اتفاق رخ داد اما در همان مدت هم اتفاقی برای واترپلو رخ نداد. گاهی می گویند پول نیست اما این طور نیست و این بستگی به تصمیم سازی های کلان کشور دارد اگر پول نباشد باید برای تمام رشته های ورزشی پول نباشد نه این که برای یک رشته پول نباشد! یک تصمیم مهم این بود که باشگاه های عظیم را مجاب به تیم داری در واترپلو نمایند، فقط تیم پرسپولیس در این زمینه حضور یافت که این تیم هم پس از قهرمانی هنوز ریالی به بازیکنان خود پس از 3 سال پرداخت ننموده است. در واقع مدال بازی های آسیایی تأثیری بر رشد واترپلو در این مدت نداشته است.

مربی تیم ملی واترپلو ادامه داد: تصمیم سازی ها اشتباه است. مگر وزارتخانه ها دولتی نیستند؟ قرار نیست که تمام یاری ها و حمایت ها مالی باشد، وزارت خانه می تواند برای قهرمانان خود امنیت شغلی و حمایت هایی برای مسکن و ازدواج در نظر گیرد. تسهیلاتی این چنینی مهم است اما این اتفاق هم رخ نداد تا ملی پوشان حداقل از آینده خود آسوده خاطر باشند. فدراسیون به تنهایی کارهایی انجام می دهد اما بودجه فدراسیون به مقدار کافی نیست .

رضایی در خاتمه تاکید نمود: همواره می گفتند پس از کسب مدال توجه خواهند کرد اما مدال را هم به دست آوردیم و هیچ اتفاقی رخ نداد. وزیر ورزش در این مدت کاری انجام نداد و الان هم از وزارت خانه رفتنی است. رییس کمیته ملی المپیک هم از بازی های آسیایی تا به امروز فقط یک بار از تیم ملی ملاقات کرد. آیا فقط حضور یک بار رییس کمیته ملی المپیک در اردوی تیم ملی واترپلو عادلانه است؟ اگر مدیر یک رشته ورزشی قرابت و دوستی با رییس کمیته نداشته باشد نباید توجهی به آن رشته ورزشی صورت گیرد؟ صالحی امیری درحال حاضر 20 نصیحت به وزیر نو ورزش انجام داده است آیا خودش یکی از این نصیحت ها را اجرایی نموده است؟ صالحی امیری چقدر عدالت را در سایر رشته های ورزشی رعایت کرد که امروز از شرح عادلانه صحبت می نماید؟ دیگر وقت آن رسیده که نگاه عادلانه ای به رشته های ورزشی صورت گیرد. فوتبال که برای خود یک وزارت خانه جدا است اما حداقل سایر رشته های ورزشی را به صورت عادلانه نگاه نمایند.