معضلی بزرگ به نام اینترنت ثابت

به گزارش ذهن خاکستری، عدم توسعه تکنولوژی اینترنت ثابت در کشور روز به روز تأثیر منفی بیشتری روی توسعه صنعت ICT کشور می گذارد و ضروری است که وزیر تازه ارتباطات، حل این چالش را در اولویت کاری خود قرار دهد.

معضلی بزرگ به نام اینترنت ثابت

شرایط فعلی اینترنت ثابت جوابگوی احتیاج جامعه نیست و توسعه نامتوازن اینترنت ثابت و همراه، رکود توسعه زیرساخت های اینترنت و عدم سرمایه گذاری به علت نبود صرفه مالی، بر کل زیست بوم ICT کشور از سرمایه گذار و ارائه دهنده خدمت تا سرویسی که در نهایت به مصرف نماینده می رسد، تأثیر منفی گذاشته است.

این در حالی است که مطابق با سند منظره افق 1404 باید دسترسی 80 درصد خانوار ایرانی به شبکه پر سرعت ثابت با سرعت حداقل 25 مگابیت بر ثانیه فراهم شود. اما این رقم هم اکنون به طور میانگین حدود 8 مگابیت است و تنها حدود 10 میلیون خط اینترنت ثابت در کشور فعال است که اغلب هم مورد رضایت کاربران نیست.

عیسی زارع پور وزیر ارتباطات در آغاز فعالیت خود در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با اذعان به مشکل موجود، بر لزوم برطرف این چالش تاکید نمود و با انتقاد از توسعه نامتوازن اینترنت ثابت و همراه در کشور گفت: باید در دوره نو هم توسعه دسترسی همراه و هم ثابت مورد توجه جدی قرار گیرد و در عین حال نگاه و توجه ویژه ای به توسعه دسترسی ثابت از طریق فیبرنوری به منازل و بنگاه ها صورت گیرد.

وی گفت: کشورهای پیشرفته هم اکنون فیبر را تا درب منازل کاربران برده اند و اینترنت ثابت را توسعه داده اند و خانه ها حتی سرعت هزار مگابیت را تجربه نموده اند. اما در کشور ما برعکس، توسعه اینترنت موبایل رخ داده است. ما در برنامه داریم که فیبرنوری را به منازل ببریم.

کوشش برای حل چالش اینترنت ثابت در دولت گذشته هم بارها مطرح شد و محمدجواد آذری جهرمی وزیر وقت ارتباطات، ارائه خدمات VDSL و الزام اپراتورها به ارائه آن را به عنوان راهکاری برای دسترسی با کیفیت کاربران به اینترنت ثابت به خصوص در دوران شیوع کرونا و احتیاجمندی بیشتر کاربران به اینترنت ثابت وعده داد؛ وعده ای که عملیاتی نشد. در نهایت هم دولت دوازدهم لایحه ای را برای بازپس گیری زیرساخت سیم مسی از مخابرات خصوصی سازی شده به مجلس ارائه داد و آذری جهرمی آن را راهکار نهایی برای برون رفت از چالش اینترنت ثابت و حل مشکل کیفیت آن بیان کرد.

به تازگی هم مرکز پژوهش های مجلس در گزارشی که به موانع فراوری در بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات پرداخته، کندی و نامتوازن بودن توسعه ارتباطات ثابت و سیار در نقاط مختلف کشور را یکی از این موانع عنوان نموده است.

در این گزارش با استناد به آمارهای منتشره وزارت ارتباطات در خصوص شرایط توسعه ارتباطات ثابت و سیار در کشور، آمده است: اختلاف زیاد بین شاخص های کشوری و استانی از نظر شاخص های زیرساخت ارتباطات نشانگر عدم توسعه نامتوازن ارتباطات سیار و ثابت در منطقه ها مختلف کشور است. بر این اساس ایجاد توازن در توسعه ارتباطات در همه منطقه ها کشور باید در اولویت برنامه های حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات قرار گیرد. دولت می تواند در راستای توسعه متوازن و عادلانه ارتباطات ثابت و سیار در کشور اقداماتی از جمله پیگیری تعهدات اپراتورهای مخابراتی، مدیریت منابع USO برای توسعه ارتباطات در روستاها، تدوین سند اجرایی برای توسعه متوازن و عادلانه ارتباطات ثابت و سیار انجام دهد.

معضلی به نام اینترنت ثابت و حال بد ارتباطات کشور

فعالان حوزه اپراتوری اینترنت ثابت معتقدند که رویکرد 4 سال گذشته دولت در حوزه ارتباطات ثابت که بخش مهمی از آن ناشی از مصوبه 266 کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات و تثبیت قیمت ها در این بخش می شود، کمر بخش ارتباطات ثابت را شکسته و باعث افت عایدی و عدم ترغیب به سرمایه گذاری شده است. به همین علت حال بازار ارتباطات ثابت کشور بد است.

فعالان این بخش معتقدند که در بسیاری از کشورها اگر موضوعی برای بخش خصوصی صرفه مالی نداشته باشد اما الزام توسعه یافتگی آن کشور محسوب شود، دولت از منابع خود در آن بخش سرمایه گذاری می نماید. اقدامی که در کشور ما برای توسعه بخش ارتباطات ثابت دیده نشد.

میثم سید صالحی فعال و کارشناس حوزه ارتباطات ثابت نبود تضمین بازگشت سرمایه را یکی از مهمترین مسائل در بحث توسعه زیرساخت های ارتباطات ثابت می داند و می گوید: نه تنها تضمین برای بازگشت سرمایه وجود ندارد بلکه منظره فعلی صنعت ICT این است که این توسعه، زیان ده است و به این زودی ها به سوددهی نمی رسد.

وی به ریسک سرمایه گذاری در این بخش اشاره می نماید و می گوید: با تصمیمات رگولاتوری که در این بازار قطعاً تأثیرگذار است، حتماً سرمایه گذار عاقل فرار می نماید و به هیچ وجه در این فضا ادامه نمی دهد. در نتیجه توسعه که جای خود دارد، هم اکنون ماندگاری شرکت هایی که در صنعت ارتباطات ثابت هستند هم جای سوال دارد.

سید صالحی با اشاره به اینکه در این سال ها بازار ارتباطات ثابت به درستی و عاقلانه مدیریت نشده و صرفاً نگاه ها سیاسی بوده است، اضافه نمود: اگر هم تصمیمی در بازار گرفته شده گاهاً به علت قدرت رایزنی شرکت های بخش خصوصی و در واقع نقش آفرینی آنها بوده است.

وی با تاکید بر اینکه در چهار سال اخیر تصمیمات عاقلانه با نگاه مالی و صنعتی در حوزه ارتباطات ثابت صورت نگرفت و متأسفانه تصمیماتی که برای کل صنعت ICT گرفته شد با این مشکل روبرو بود، ادامه داد: بخشی از اشکالاتی که هم اکنون در بخش اینترنت ثابت وجود دارد به مساله شبکه همراه باز می شود و به علت این است که دوستان در دوره ای به اپراتورهای همراه اجازه دادند وارد حیطه قیمت گذاری ارتباطات ثابت شده و برای اپراتورهای ثابت قیمت رقابتی معین کردند. قاعدتاً دسترسی به سرویس در اینترنت همراه راحت تر بوده و همراه رشد خودش را نموده است. اما هم اکنون ارتباطات سیار بعد از گذشت این سال ها و با توجه به افزایش قیمت دلار و هزینه های نگهداری شبکه، پشیمان شده و می خواهد قیمت ها را بالا ببرد اما فشارهای سیاسی مانع افزایش قیمت می شود و همچنان در حال رقابت با اپراتورهای ثابت است.

این فعال حوزه ارتباطات ثابت، با بیان اینکه اختلاف قیمت دیتای ثابت و همراه آنقدری نیست که مشترک ترجیح دهد که از ارتباطات ثابت استفاده کند، اضافه نمود: حتی در بعضی موارد استفاده از دیتای همراه در مجموع مقرون به صرفه تر از اینترنت ثابت برای کاربر تمام می شود.

تکنولوژی اینترنت ثابت برای 20 سال پیش است

وی در پاسخ به این موضوع که به نظر می رسد به علت کیفیت اینترنت همراه، کاربران ترجیح می دهند از دیتای موبایل برای ارتباطات خود استفاده نمایند، گفت: این به خاطر رشد تکنولوژی است. هم اکنون اینترنت همراه با نسل چهار و پنج به کاربر سرویس می دهد. در حالی که ارتباطات ثابت با تکنولوژی 1990 که تکنولوژی 30 سال پیش است به کاربر سرویس می دهد و این تکنولوژی توسعه پیدا ننموده است؛ حتماً کیفیت های این دو باهم برابری نمی نمایند. کاربر خانگی به علت همین مساله عقب ماندگی تکنولوژی که در حوزه ارتباطات ثابت وجود دارد از گرفتن سرویس های حجیم منع شده و به همین علت هم اکنون روی تلویزیون و مانیتورهایی که سایز بزرگ تر از مانیتورهای لپ تاپ و تبلت و گوشی دارند، تصویر با کیفیت اچ دی، فول اچ دی، 4K و 8K ندارد و ارتباطات ثابت فعلی نمی تواند این حجم را پشتیبانی کند.

سید صالحی با اشاره به اینکه در کل این زنجیره، به کاربر ظلم شده و از پایداری سرویس محروم است، اضافه نمود: هزینه مکالمه در ارتباطات ثابت جهان رایگان است و مکالمه بخشی از پکیج ارتباط اینترنتی یا اتصالی است که کاربر با یک اپراتور دارد. اما در کشور ما خدمات VOICE مبتنی بر فناوری های نو نیست و همچنان سرویس های شاید 10 سال پیش و در قالب ارزش اضافه نموده و ناقص و دست و پا شکسته به مخاطب عرضه می شود. از جمله خدماتی مثل آهنگ پیشواز پشت خط ثابت و یا ارتباط پیامکی و ارتباط تصویری روی خط ثابت! همه این ها خدماتی است که به واسطه عقب ماندگی تکنولوژیک، تنها به بخشی از حوزه داده می شود و آن هم با کلی اشکال و ایراد و تبدیل به سرویس پایه و ضروری نشده است.

حتی VDSL هم قدیمی شده است!

وی در خصوص اینکه قرار تکنولوژی VDLS جایگزین ADSL های فعلی شده و مشکل موجود حل شود، تاکید نمود: VDSL هم قدیمی شده و ارتباطات کلاً در جهان به سمت فیبر رفته است. البته فیبر لایه های مختلفی دارد. یعنی ارتباطات فیبر در جهان یک شبه ایجاد نشده است. شاید ابتدایی ترین ارتباط فیبری که وجود دارد ارتباط FTTC است که ارتباط تا کافه های مخابراتی سر کوچه ها و محلات را به جای سیم مسی به فیبر تبدیل می نماید. بخشی از این مدل، هم اکنون در شهرهای بزرگ ما از سمت مخابرات و حتی بخش خصوصی رخ داده است. در این مدل تکنولوژی VDSL می تواند ظهور پیدا کند. چرا که تا این مدل اجرا نشود عملاً VDSL هم امکان ظهور در کابل مسی بلند ندارد. مدل دیگر از مرکز تا کافوی مخابراتی با فیبرکشی انجام می شود که امکان ایجاد FTTB را فراهم می نماید. به این ترتیب فیبر را تا ساختمان های بلند و مجتمع های مسکونی و برج ها می برند و VDSL را داخل ساختمان قرار دهند. در این صورت کیفیت VDSL بالاتر می رود. چرا که فاصله ای که سیم مسی تا طبقات خواهد داشت فاصله کمی خواهد شد. مدل نهایی هم FTTH است که انتهای این جهت است و تا هر اندازه پهنای باند را اختصاص می دهد. ما الان در FTTC هم اشکال داریم و نتوانستیم آن را توسعه دهیم.

این کارشناس با بیان اینکه هزینه ها با عایدی همخوانی ندارد و عملاً بازگشت سرمایه در حوزه ارتباطات ثابت به سرعت اتفاق نمی افتد و سرمایه گذار تمایلی برای ورود به عرصه ای که بازگشت آن سریع نیست، ندارد، گفت: با نوساناتی که در بازار مالی وجود دارد ریسک بلندمدت برای حبس سرمایه در بیزینسی که با چهارتا 5 سال بازگشت سرمایه داشته باشد ریسک بزرگی محسوب می شود.

هزینه ها با عایدی همخوانی ندارد و عملاً بازگشت سرمایه در حوزه ارتباطات ثابت به سرعت اتفاق نمی افتد و سرمایه گذار تمایلی برای ورود به عرصه ای که بازگشت آن سریع نیست، نداردوی به المان هایی اشاره نمود که باعث شده سرمایه گذاری در این حوزه اتفاق نیافتد و گفت: هر روز قیمت ها تغییر می نماید. بخشی از تعرفه ها دولتی است و ممکن است که به صورت دستوری کاهش داده شده و یا ثابت نگه داشته شود. در مقابل اما هر سال دستمزد نیروی انسانی در قالب قوانین نو افزایش پیدا می نماید و هزینه هایی مثل آب و برق و تملک دارایی روز به روز بالاتر می رود. تجهیزات با نرخ دلار خریداری می شود و قیمت دلار هم روز به روز رشد می نماید. همه این المان های روی هزینه اپراتور تأثیر می گذارد اما قیمت فروش اینترنت، ثابت نگه داشته شده است. به مرور تجهیزات مستهلک می شود و سرمایه گذار وارد ضرر شده و زیان ده می شود. این اتفاقی است که سالهاست برای ارتباطات ثابت ما افتاده است. این بخش چندسالی است که در زیان مطلق واقع شده است و هزینه نگهداری سرویس و هزینه نوسازی نسبت به عایدیی که از سرویس دارد بالاتر است و همه اپراتورهای ثابت زیان ده هستند.

راهکارهای پیشنهادی برای وزیر نو ارتباطات

سید صالحی در خصوص آینده ارتباطات ثابت کشور گفت: برای برون رفت از این شرایط معمولاً دولت ها تصمیمات آنی می گیرند نه با این تأخیر زمانی! ولی هنوز هم راهکار وجود دارد. شاید یکی از ساده ترین اتفاقاتی که می تواند برای اطمینان بخشی به سرمایه گذار در این بخش بیافتد تضمین بازگشت سرمایه است. احتیاج نیست که دولت منابع مستقیم به این حوزه تزریق کند. بلکه کافی است که وزارت ارتباطات با استفاده از بانک عامل خود، سرمایه گذاری این حوزه را تضمین کند. به این معنی که دولت حاضر به تضمین سرمایه گذاری سرمایه گذار در حوزه ارتباطات ثابت با نرخی معادل نرخ اوراق قرضه و اوراق توسعه ای که دولت ها منتشر می نمایند، شود. روشی که در دولت های قبلی در زمینه های سازندگی در حوزه های منابع نیرو و سدسازی و توسعه های گاز و برق رخ داد. ارتباطات ثابت هم یک موضوع زیرساختی است و دولت باید به این جمع بندی برسد که کافی است از سرمایه گذار حمایت کند.

وی با اشاره به اینکه پیچ بازگشت سرمایه در اختیار دولت است چرا که تعرفه گذاری در اختیار رگولاتوری است و به راحتی می تواند آن را تنظیم کند و بر اساس مکاهمم های بازار به صورت اتوماتیک پول را به سرمایه گذار برگرداند، در خصوص مشارکت و سرمایه گذاری دولت در پروژه اپراتور فیبرنوری که با شکست همراه شد، گفت: دولت در آن پروژه مشارکت نکرد بلکه سهام آن اپراتور را خرید و این خرید سهام منجر به قفل شدن یک سری ساز و کارها در آن شرکت شد. حضور دولت در آن اقتصاد و تأثیر شرایط سیاسی و مالی نمایندگان آن در کسب و کار، باعث شد که کار شرکت متوقف شود به جای اینکه به رشد و توسعه یاری نمایند.

این کارشناس اعلام کرد: نمونه دیگر این رویکرد دولت خرید سهام مخابرات است. بخش قابل توجهی از سهام شرکت مخابرات ایران هم اکنون در اختیار دولت است و عملکرد دولت در سهام مخابرات نه تنها منجر به رشد آن شرکت نشده بلکه دولت در پی جمع کردن منافع خود است. یعنی وارد جزئیات یک بیزینس شده و سعی می نماید از هر تراکنش در آن با اخذ مالیات و یا مشارکت با تسهیم عایدی، سود مطالبه کند. با این شرایط به جای آنکه به رشد آن شرکت یاری کند، آن را تضعیف می نماید.

بازپس گیری سیم مسی از مخابرات بسیار سخت است

سید صالحی در خصوص راهکار باز پس گیری زیرساخت سیم مسی از شرکت مخابرات که هم اکنون تحت لایحه ای در مجلس در دست آنالیز است، گفت: بازپس گیری زیرساخت سیم مسی از شرکت مخابرات ایران یک راهکار است اما بسیار سخت و پیچیده خواهد بود. به این معنا که دولت باید یک شرکتی تأسیس کند یا یکی از شرکت هایی که الان وجود دارند را برای مدیریت این زیرساخت موظف کند. این به معنای بالا بردن هزینه های دولت است. از طرفی دیگر برای بازپس گیری باید هزینه شود و در این صورت باید بخشی از دارایی های مخابرات که شامل نیروی انسانی و بازنشستگان می شود به دولت منتقل شوند.

وی تاکید نمود: هم اکنون در این بازپس گیری، برای مخابرات راحت تر این است که همه این دارایی ها را به دولت بازگرداند و این مساله غیر از جهت حقوقی و پیچیدگی هایی که در حوزه حقوقی خواهد داشت، نه تنها یک هزینه اولیه ایجاد می نماید بلکه صنعت را به حاشیه می برد. فارغ از این اگر اتفاق هم بیفتد هزینه جاری به دولت تحمیل می شود که در سال های آینده نه تنها کمتر نمی شود بلکه بیشتر هم خواهد شد و در نهایت به نفع صنعت نیست.

این کارشناس با بیان اینکه نباید سازوکاری را در پیش بگیریم که مداخلات دولتی و حاکمیتی افزایش پیدا کند، اعلام کرد: اتفاقاً دولت باید در همان مدل نظارتی و رگولاتوری و تنظیم گری خودش در بازار از اهرم های رگولاتوری استفاده کند. بخشی از این اهرم ها فشارهایی که است که می تواند به اپراتورها از منظر معین تعهدات برای آنها بگذارد. کما اینکه در سال های گذشته اپراتورها را ملزم نموده که حدود 500 هزار پورت پرسرعت طبق تعهدات برنامه ششم توسعه ایجاد نمایند. اما فقط به یک جنبه کار اهمیت داده و به حوزه ای مانند مقررات زدایی توجهی ننموده است. این در حالی است که یکی از عوامل عدم ارتباطات ثابت در شهرها، مسائلی است که مجموعه شهرداری ها ایجاد می نمایند. باید این مسائل را به یک مدل حل کرد. قاعدتاً شرکت های خصوصی به راحتی نمی توانند با شهرداری ها به توافق برسند و احتیاجمند ورود دولت و رگولاتوری در این عرصه هستند.

اصلاحات تعرفه ای انجام شود

وی گفت: حالا که وزارت ارتباطات بخش خصوصی را فعال نموده و حداقل توانسته بخشی از مخابرات را شبه خصوصی کند، بازگشت آن حتماً غلط است و باید در پی راهکارهایی برای توانمندی مجموعه ها باشد. برای مثال بخش خصوصی ارتباطات ثابت همین الان هم امکان بهره برداری از ظرفیت فراوری تجهیزات داخلی در این حوزه را دارد. با رونق بخشیدن به حوزه اپراتوری به بخش فراوری در این صنعت هم می شود یاری جدی کرد. رونق دادن به این حوزه هم در چند جبهه باید دنبال شود. یکی اینکه موضوع تعرفه به اعداد واقعی بازار نزدیک شود. به اعدادی که واقعاً متناسب با هزینه ها است و باید در تعرفه اصلاحاتی انجام شود. هزینه های مخابراتی به عنوان هزینه زیرساختی باید افزایش یابد. تا به امروز متأسفانه با سیاست دستوری و ابلاغی، این هزینه ها پایین نگه داشته شده است و این به معنای از بین بردن صنعت است.

سید صالحی اضافه نمود: از سوی دیگر باید نسبت حوزه اپراتور همراه با اپراتور ثابت معین شود و اجازه تداخل هزینه های این دو بخش داده نشود. باید حوزه ارتباطات همراه پای خود را از حوزه ارتباطات ثابت بیرون بکشد. این وظیفه رگولاتوری است که این تنظیم را انجام دهد. این اتفاق یک شبه صورت نمی گیرد و احتیاجمند طی جهت مشخصی است. اما شدنی است و در نهایت هم باید به ورود سرمایه به این حوزه یاری شود.

وی با تاکید بر 3 راهکار نهایی برای تقویت حوزه ارتباطات ثابت گفت: توانمندسازی اپراتورها با مقررات زدایی برای امکان فیبرکشی در منطقه ها مختلف، معین حریم ارتباطات ثابت با جدا کردن اپراتورهای همراه از حریم ارتباطات ثابت و هم یاری به ورود سرمایه گذار با استفاده از ابزارهای متعدد در حوزه تضمین سرمایه گذاری، راهکارهای تقویت این حوزه است که به راحتی با رشد و رونق اپراتورهای ثابت، چرخه فراوری تجهیزات داخلی و صنعت تجهیزات مخابرات در کشور هم به حرکت در می آید.

این کارشناس با اشاره به اینکه هم اکنون تجهیزات زیر بار قرار نمی گیرند و استفاده نمی شوند و امکان سرمایه گذاری در حوزه فراوری تجهیزات هم به شدت افت نموده است، توضیح داد: در صورت عملیاتی سازی این راهکارها، در نهایت مخاطب با استفاده از تکنولوژی به روزتر و استفاده از سرویس های مبتنی بر تکنولوژی های نو، از این شرایط منتفع خواهد شد.

ضرورت توسعه ارتباطات ثابت در کشور

سید صالحی درباره ضرورت توسعه ارتباطات ثابت در کشور با وجودی که سرمایه گذاری روی تکنولوژی موبایل در حال اجرا است، شرح داد و گفت: 2 رویکرد در جهان برای توسعه ارتباطات وجود دارد. کشورهایی توسعه ارتباطات همراه را در پیش گرفته اند. چون رویکردشان این بوده که کاربر، ارتباطی را به سهل ترین حالت ممکن دریافت کند و قطعاً ارتباط همراه سهل تر از ثابت است. اما مسئله ای که آنها بعد از چند سال با آن روبرو شدند و برای کشور ما هم قریب الوقوع است، این است که وقتی صرفاً حوزه همراه توسعه می یابد در نهایت تبدیل به یک مصرف نماینده صرف می شویم. چرا که بخش های دیگر صنعت مثل مراکز داده، شبکه توزیع محتوا و سرویس های ابری و هم توسعه اپراتورهای دسترسی که از طریق ارتباطات ثابت توسعه پیدا می نمایند، عقب می مانند و مجبور به واگذاری زیرساخت ها به شرکت ها و اپراتورهای خارجی می شویم.

وقتی صرفاً حوزه همراه توسعه می یابد تبدیل به یک مصرف نماینده صرف می شویم و بخش های دیگر صنعت مثل مراکز داده، شبکه توزیع محتوا و سرویس های ابری و هم توسعه اپراتورهای دسترسی که از طریق ارتباطات ثابت توسعه پیدا می نمایند، عقب می مانند و مجبور به واگذاری زیرساخت ها به شرکت ها و اپراتورهای خارجی می شویموی گفت: اما زمانی که در کشور بحث شبکه ملی اطلاعات مطرح است باید زنجیره را کامل ببینیم و با توجه به اینکه بر اساس سند منظره باید نقش مؤثر در منطقه داشته باشیم اگر صرفاً با رویکرد مصرف نماینده نهایی به این صنعت نگاه کنیم حتماً در سال های آینده دچار خلل و خلأ خواهیم بود. این عدم توسعه یافتگی باعث می شود که در حوزه های زیرساختی و حتی فراوری خدمات ضعیف شده و بازار را به مجموعه های خارجی واگذار کنیم و کاربران ما نهایتاً مصرف نماینده سرویس های خارجی خواهند بود.

وی ارتباطات ثابت را زیرساخت صنعت ارتباطات و تسهیل نماینده و شتاب دهنده سایر صنایع بیان کرد و در خصوص عزم دولت نو برای توسعه این بخش گفت: آقای زارع پور در ابتدای حضور خود در وزارت ارتباطات بر لزوم توسعه ارتباطات ثابت تاکید نمودند و در نطقشان در مجلس برای رأی اعتماد، هم این موضوع را مطرح کردند. از سوی دیگر توسعه شبکه ملی اطلاعات جز تکالیفی است که حتی دیوان محاسبات هم آن را پیگیری می نماید و باید مبتنی بر توسعه ارتباطات ثابت شکل بگیرد. اما در تکالیف این بخش خیلی عقب هستیم. غیر از اینکه در سرویس و خدمات و بحث محتوای شبکه ملی اطلاعات هم ضعف داریم. شبکه ارتباطات ثابت کشور پاشنه آشیل توسعه خدمات ارتباطی است که توسعه پیدا ننموده و الان در آن ضعف داریم. هنوز سرویس دهندگان خدمات ابری و مراکز داده قدرتمندی که به راحتی بتوانند جوابگوی خدمات مورد احتیاج مخاطب در نسل های آینده سرویس ارتباطات ثابت باشند، در کشور نداریم.

این کارشناس گفت: شبکه توزیع محتوا در کشور ما هنوز معنای واقعی پیدا ننموده است. چون ترافیک اپراتورها عموماً در تهران مدیریت و توزیع می شود و وقتی حجم ترافیک مصرفی افزایش پیدا می نماید اپراتورها اتوماتیک مجبور می شوند در نقاط مختلف کشور زیرساخت هایی را ایجاد نمایند که به مشترک از همان نقطه سرویس داده و به مخاطبشان نزدیکتر شوند. این مساله احتیاجمند زیرساخت ارتباطات ثابت است.،مهر

منبع: ایران آنلاین
انتشار: 10 آبان 1400 بروزرسانی: 10 آبان 1400 گردآورنده: greymind.ir شناسه مطلب: 234

به "معضلی بزرگ به نام اینترنت ثابت" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "معضلی بزرگ به نام اینترنت ثابت"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید